Terug naar huis

Na gisteren een dagje Bergen te hebben verkend, vertrekken we vandaag met de ferry naar Hirthals. (Denemarken.

Om een uurtje of 12:00 zijn we op de ferryhaven. Na het inschepen vermaken we ons met een drankje aan dek. Het is redelijk mooi weer en de nieuwe afschepen van Fjordline hebben een beschut zonnedek. Om 19:30 worden we voor het buffet verwacht. Het buffet is op zich prima al is de keuze ten opzichte van hetgeen we vroeger gewend waren wat kariger geworden. Wel is nu ook het drinken allemaal in de prijs in begrepen.

Maandagochtend op 07:30 verlaten we de ferry in Hirthals en begint eigenlijk de reis naar huis. We stoppen op een camping aan de westkant van Jutland ter hoogte van Billund.

Dinsdag rijden we eerst naar Billund voor een bezoek aan Legoland. Dat is best een leuk park. Vooral kinderen kunnen zich daar wel een dagje uitleven. Wij vonden met name de miniaturen (Madurodam) van steden en regio’s in verschillende landen zeer de moeite waard. Om een uurtje of half 3 rijden we weer verder. We willen net boven Hamburg stoppen en hebben een camping gekozen in het kleine plaatsje Bad Segeberg. Het is prachtig weer.

Woensdag rijden we door naar huis, waar we aan het eind van de middag hopen aan te komen. Donderdag de camper uitkuizen en dan is de vakantie weer over en moeten we het verder met de foto’s doen.

Dit is daarmee de laatste aflevering van deze ReisBlog. Voor de foto’s moet je jezelf maar eens uitnodigen bij ons.

Dagje Bergen.

Vrijdag zijn we naar Bergen gereden. We staan buiten Bergen op een camping. De camping ziet er uit als een soort van veredelde parkeerplaats maar de dit ziet er nog het beste uit van alle campings die we hier in de buurt gezien hebben.

Zaterdag bezoeken we Bergen. De bus stopt direct bijdrage de camping en in Nesttun stappen we over op de tram naar het centrum van Bergen. Natuurlijk bezoeken we Brygge.

We gaan met de Fløibanen de berg op en maken daar een korte wandeling door een prachtig bos met enorme dennenbomen. Werkelijk prachtige bomen. Je mag er echter niets. Zo mag je er niet op een bezem vliegen en de trollen niet voeren. Die lopen er overigens genoeg. Ook hier miegelt het werkelijk van de wisselkinderen.

Na de Fløibanen lopen we nog naar het aquarium van Bergen. Ze vragen een beetje veel entree (voor ons gevoel) het is wat klein maar het ziet er best wel goed uit.

Morgen gaan we met de ferry van Bergen naar Hirthals (Denemarken).

Vanaf Leka verder naar Bergen.

We reizen vanaf Leka in een paar tussenstops naar Bergen hebben we besloten. Eerst in Namsos langs voor de reparatie aan de stuurbekrachtiging. Als we maandagmiddag in Namsos aankomen toch eerst maar even bijdrage de garage geïnformeerd of het benodigde onderdeel (door de garage in vanuit Mo I Rana was volgens ons afgesproken) inmiddels is gearriveerd. De garage waar we ons moeten melden blijkt alleen een verkooppunt van nieuwe auto’s te zijn. Een vriendelijke vestigingsmedewerker verteld ons dat we verkeerd gestuurd zijn en dat we in Grong moeten zijn voor reparaties. Ik vraag hem telefonisch te controleren of het onderdeel gearriveerd is in Grong. Dat blijkt niet het geval te zijn. Aangezien we slechts heel weinig olie kwijtraken worden we geadviseerd om de boel in de gaten te houden, de olie op peil te houden en gewoon door te reizen. Hadden ze dat in Mo I Rana maar gezegd, dan had onze route er anders uit gezien! Maar goed, dit is dan toch nog een positief punt. We besluiten dan ook om direct verder te reizen zodat we ons verder niet hoeven haasten.

We vinden een camping op de fjell een stuk voorbij Trondheim. Mooi punt om daarna via Kristianssund de Altlanticveien op de rijden, voordat we verder naar het zuiden afbuigen.

Na dinsdag een mooie rit over de Atlanticveien komen we dinsdagavond aan op een camping net ten zuiden van Molde. We hebben een prachtige plaats direct aan het fjord.

We besluiten of voor het avondeten de forellen te roken (op Leka gevangen) en nog wat zalm te rollen voor een salade later deze week.

Woensdag rijden we door via de Trollstigen en het Geirangerfjord richting de Briksdalbreen. Misschien wel de mooiste rit van de hele vakantie.

Enige minpuntje is de enorme hoeveelheid touringcars die op de route zitten. De weg is te smal en dat betekent bij herhaling achteruitrijden of domweg wachten tot de tegenligger achteruit rijdt. Er moeten misschien wel 100 of meer bussen rondrijden. Heel Azië is hier! Niet alleen lui van de enorme cruiseschepen bij Geiranger, maar ook andere lui. We komen regelmatig bussen tegen van Kras reizen en van een Poolse reisorganisatie. Ook worden er mensen van de Hurtigschepen Rondgereden tussen 2 havens en doen deze bezienswaardigheden aan. Prachtig allemaal, maat te druk voor ons en we zijn blij al we in het Brikdal komen. Hoewel ook daar horden bussen op de supersmalle weg naar de breen zitten. We hebben een plek gevonden aan het eind van de vallei waar de Briksdalbreen uitkomt. Boven ons komt een behoorlijk waterval naar beneden zodat we doorlopend water horen (en door het dakraam zien).

Na het eten lopen we nog naar de gletschertong.

In tegenstelling tot de Engabreen die we eerder bezocht hebben. Staat hier onderaan de helling van de gletschertong een hek met een bord dat je niet verdere mag.

Donderdag rijden we weer richting Lavik. Een korte rit. We hadden van kennissen van Dirk in Sørbøvåg (Bij Hyllestad) een uitnodiging om koffie te komen drinken. We besluiten van de uitnodiging gebruik te maken. Daarna gaan we naar een iets verderop gelegen camping (Birkelandcamping), waar we als enigen staan (tot er later op de avond er nog een Duitse camper komt. Het is de hele dag pokkenweer en we maken dus geen gebruik van de visgelegenheid (goed bezet meer met forel en gratis gebruik van de boten).

Vrijdag rijden we door naar Bergen.

Dag 3 Leka.

Vandaag doen we rustig aan. Niels en ik gaan forelvissen in het meertje Nesvatnet dat op de berg op Leka ligt. Aartje gaat een boek lezen.

Niels en ik dus om een uurtje of 12 op de fiets richting het wandelpad naar Nesvatnet. De fietstocht van gisteren (bergje op en af) zat nog goed in de benen en dat was dus puffen. Een half uurtje a 3 kwartier bergop wandelen en we bereiken Nesvatnet. We zien direct al overal in het meertje activiteit van vis die vliegjes van het wateroppervlak eten. We hebben iets meer dan een uurtje omdat we om 4 uur terug moeten zijn voor het eten (bij Gretha en Björn Harald, die de moeder van Gretha en de beide ouders en zusje van Björn Harald ook uitgenodigd hebben. Afslaan van de uitnodiging was dus geen optie).

We vangen met zijn tweeën een stuk of 8 forellen. 4 ervan zijn echter zo klein dat ze direct teruggezet worden. We krijgen nog bezoek van een oud baasje dat met een dobber en wormen gaat vissen (is beter zegt hij). Hij blijft even een praatje maken en vind het geweldig dat ik een beetje Noors spreek want hij spreekt geen Engels of Duits. Hij verteld dat Steinsvatnet minder, maar grotere forellen heeft maar dat de wandeling daar naar toe voor hem te veel is. Geen foto’s gemaakt van de forellen! Wel van het uitzicht richting vaste wal vanaf het wandelpad.

Op de terugweg krijgt Niels bij de schietbaan een lekke band (lekgeschoten bedenken we lachend). Snel gebeld dat we later komen met eten omdat we gaan lopen. We lopen binnendoor richting Skei. Zo zien we ook nog eens een ander deel van Leka.

Morgen vertrekken we naar Namsos en gaat de rit weer verder naar het zuiden. We moeten de planning weer verder opgooien om op tijd weer terug te zijn. Hoe het gaat worden is afhankelijk hoe snel de reparatie aan de camper aanstaande dinsdag gereed is.

Dag 2 Leka

Vandaag gaan we op de fiets naar het Steinsenter (bij Anne Brit en Jostein), de Solsemgrot en verder een rondje Leka. Het weer is prima al kan de temperatuur best wel wat hoger wat ons betreft.

Om 12:00 uur zijn we bij het Steinsenter. Daar is een (privé) verzameling van mineralen te zien en kun je allerlei snuisterijen met mineralen kopen. Na een paar kwartier zijn we er wel uitgekeken. We kennen iemand die op deze camping als visgids werkt; Wil Wilgenburg. We bellen Wil en wat blijkt het storende geluid van een bosmaaier was van hem afkomstig. Even een praatje gemaakt met hem en dan gaan we verder richting de Solsemgrot.

In deze grot zijn de oudste grottekeningen van Noorwegen te zien. Je mag er alleen in met een gids en daarmee hebben we afgesproken op de parkeerplaats in de buurt. Het fietsen is nog wel een dingetje. Soms is het zo steil dat je toch echt moet gaan lopen.

Op de parkeerplaats bij de grot worden we verwelkomd door Elsa onze gids. Ze legt uit waarom we alleen met gids naar binnen mogen en waarom we geen foto’s van de tekeningen mogen maken. Dat alles heeft te maken met de kwetsbaarheid en lichtgevoeligheid van de tekeningen. Na een korte wandeling/klim en een uitleg van Elsa over het landschap, de wordingsgeschiedenis daarvan en de mogelijke reden waarom deze grot in de oudheid gebruikt werd, komen we bij de ingang.

De grot is op zich niet bijzonder. Verwacht geen fraaie druipsteenformaties bijvoorbeeld. Het bijzondere zijn de tekeningen op de wand. In het verleden is de grot voorzien is van kunstlicht en je kon er toen gewoon in zonder gids. Gevolg was dat mensen het licht vergaten uit te doen en de tekeningen soms voor langere tijd aan het licht werden blootgesteld en dus verbleekten Toen men achter deze kwetsbaarheid kwam is het kunstlicht verboden en de grot afgesloten. Toegang is nu alleen nog mogelijk met een gids die er streng op toeziet dat er geen ander kunstlicht dan een paar zaklantaarns gebruikt worden. Na het bezoek aan de grot rijden we verder door om het rondje Leka af te maken. Leka is een Ofioliet (zoek het zelf maar op) en aan de westkant bestaat het uit gestemde die gevormd zijn in de magmakamer. Dat zijn vooral Duniet, Olivijn en Serpentijn. Kortom de westkant van Leka is knal-oranje en het lijkt buitenaards of je waant je in Colorado (Amerika).

Om een uurtje of 18:00 zijn we weer bij de camper.

Paar dagen Leka

We blijven een paar dagen langer op Leka dan oorspronkelijk gepland. Geen nood daar is genoeg te zien en te wandelen voor een week. Vandaag na een onverwachte copieuze warme luch bij Björn Harald en Greta zijn we eerst maar even een stukje gaan fietsen voor het wandelen. Eerst dus even naar de kippenkuikens kijken van Isabell die uit de eieren gekomen zijn die wij in april meegebracht hadden (Lakenvelders en Winandottes). Er waren er behoorlijk wat uitgekomen en ze zagen er goed uit. Isabell heeft een complete menagerie aan dieren in een veldschuur. Dat het een kleine handelaar is zie je aan de prijslijst voor eieren en kippen die er hangt. Twee katten bewaken het voer tegen de ratten en muizen.

Bij de schuur troffen we nog een bijzondere vogel aan: een zogenaamde Mowl. Hoe ze dat voor elkaar heeft gekregen is ons een raadsel.

Na dit bezoek een wandeling naar het noordelijkste puntje van Leka. Vanaf de plek waar we de fietsen stallen is het 5 km heen en 5 km terug door ongebaand terrein. Een prachtige wandeling maar inspannende en we hebben er mooi weer bij.

Op het noordelijkste punt aangekomen is er natuurlijk de bekende brievenbus met schrijfboekje. Dit invullen is best wel belangrijk omdat de beheerders dan kunnen zien hoeveel mensen een bepaalde route gebruiken.

In een baaitje vindt Niels het geraamte van een hert op de vloedlijn. Het is een 4 jarige bok geweest die in het water gestorven is. De kop met hoorns gaan mee als trofee. Ze zijn al geheel schoon en ruiken niet meer.

Richting Namsos

Gisterenavond op de Sjobakkencamping voelden we ons wat bekeken. Pas later zagen we dat we vanuit de bosrand werden gadegeslagen.

Gisteren zijn we verder gereden richting Bronnoysund. Onderweg komen de langs de zeven zusters. Dat zijn een keten van bergtoppen nabij Sandnesjoen. Hier begint de sage van Lekamoya. Zijn was hier aan het baden met haar zeven zusters toen Hestmannen haar zag en op slag verliefd werd op haar. Zij wilde niets van hem weten en sloeg op de vlucht. Hestmannen achtervolgde haar en toen hij doorkreeg dat hij haar niet kon schaken, besloot hij om haar te doden door een pijl op haar af te schieten met zijn boog. De ko ning van Somna zag de achtervolging en wat Hestmannen van plan was. Net toen Hestmannen de pijl liet vliegen, gooide de koning zijn hoed in de baan van de pijl om zo Lekamoya te redden. De pijl doorboorde de hoed en miste daardoor Lekamoya. De hoed viel op de grond bij Brønnøysund en vormde de wat bijzonder gevormde berg met een gat erin (daar is die pijl door gegaan) Torghatten. Lekamoya vluchte door tot een eiland dat nu Leka heet. Daar werd zij gevangen door het daglicht en versteende. Hetzelfde overkwam haar zeven zusters die de bergketen bij Sandnessjøen vormden.

Bij Brønnøysund wandelen (en klimmen) we omhoog om door het gat in Torghatten te lopen.

We besluiten om te overnachten bij Bjornvika Natuurcenter. Dirk is daar eerder geweest om te vissen. We worden hartelijk verwelkomd door Benny de eigenaar, die direct Dirk nog herkend van 4 jaar geleden.

Vandaag zijn we doorgereden naar Leka. Onderweg zijn we in Noord-Gutvik naar de Lissbindalskjerka geklommen. Dat is een grot op ca. 250 meter hoogte dat via een ongemarkeerde route bezocht kan worden. Omdat het op geen kaart te vinden is vragen we in de buurt waar het is. Het blijkt er behoorlijk klim te zijn over een puinhelling met grote stenen. Behoorlijk in het zweet komen we bij de grot en hebben een prachtig uitzicht op onder ander Leka.

We hebben een prachtig plekje gevonden op Leka bij Björn Harald en Greta van Leka Spisery. Niels en Dirk kennen beiden al langer en we waren meer dan welkom omdanks dat ze dit weekeinde 2 grote activiteiten in het restaurant hebben.

De poolcirkel over richting het zuiden.

Vanmorgen vertrokken van de camping op Halsa. Verder de kystiksveien af richting het zuiden. De route op de kystriksveien bevat een behoorlijk aantal ferries. Als rechtgeaarde Nederlander ben ik op zoek naar korting. Nu is er een ferrykaart die 50% korting geeft op zo ongeveer allen binnenlandse ferries. En daarnaast nog een kleinere korting voor de medereizigers. Je moet alleen 3400 NOK vooruitbetalen. Omdat we ook nog naar Leka gaan en het Sognjefjord overvaren zijn we net iets meer kwijt dan die 3400 NOK en loont het de kaart aan te schaffen. Verder heeft de kaart een onbeperkte levensduur. Door de kortingen maken we maar net iets meer dan de helft van het voorschot op en blijft er dus geld staan voor ander reizen naar Noorwegen (bijv. De jaarlijkse visserij).

We gaan vandaag voor de 4e keer de poolcirkel over. Nu in zuidelijke richting en met de ferry. Direct buiten de haven van Jetvik hebben we al een prachtig uitzicht op het eiland Rodoya. Daarop staat een berg die wel lijkt om te willen vallen.

We stoppen vandaag op de camping in Leirfjord (sjobakken camping). Daar vinden we nog een aardige wandeling naar een waterval in de buurt. Niet alleen is de waterval de moeite waard, onderweg worden we op prachtige uitzichten getrakteerd.

Vissen wil niet erg. We hebben genoeg anders te doen en op een mooie schelvis na die ik op de camping in Halsa ving wil het niet zo best. Ook vanavond (laag water) vanaf de steiger op de camping (staat juist bekend als een prima stek) nog geen visje die aan mijn pilkertje heeft gesnuffeld.