Vanuit Mo I Rana weer richting het noorden omdat we de kystriksvei bij Saltstraumen willen beginnen af te rijden. Overnacht op de camping in Saltstraumen. Over de camping valt niet zoveel te zeggen (veel vissers). Dat is een gravel verhard terrein waar de campers en caravans zij aan zij staan. Het weer is overigens slechter geworden. ‘ S morgens nog even onderaan de brug wezen kijken naar de Saltstraumen. Het miegelde werkelijk van de kleine koolvissen aan het oppervlak. Veel vissers vanaf de wal, maar ook vanuit visbootjes uit het viskamp aan de overzijde van de brug.

Op zaterdag van Saltstraumen naar Halsa gereden. Een mooie rit alleen wat jammer dat zo nu en dan regende en de wolken erg laag hingen.

Onderweg nog een poging gewaagd om de Fykantrappa op te klimmen. Dat is een trap van ca. 1100 treden die arbeiders gemaakt hebben om te werken aan de krachtcentrale op de berg Fykan. Een leuke wandeling naar de start van het parkoers. Het heeft echter veel geregend en het pad omhoog naar de trappen is gevaarlijk glad. Op het steilste stuk moeten we langs een touw over heel gladde modder en besluiten we dat het te gevaarlijk is om verder te gaan. We laten de trappen dus voor wat ze zijn.

Op de terugweg kwamen we nog bij enorme geulen die een oude gletscher heeft uitgesleten in de bergwand.

De camping in Halsa is een aardige camping. Wel met verharde plekken, maar met een camping gevoel.

We willen naar de Engabreen. Dat is europa’s Laagst gelegen gletschertong (in dit geval dus van de Svartisen Gletscher). De weersvoorspelling voor zondag is echter zo slecht dat we besluiten dit op maandag te doen voor we verder rijden. Tijdens de uitvoering blijkt echter dat het een grotere wandel en klimtocht is dan in de documentatie vermeld staat. De schipper van de pont vertelde al dat je er zeker 3 uren voor met nemen om bij het ijs te komen en weer terug te lopen. Uiteindelijk doen wij er op ons gemak ruim 4 uur over. Het is een wandeling van in totaal 10 kilometer met in het midden dus een klim naar de gletschertong. De gletschertong lijkt veel dichterbij dan hij in werkelijkheid is. Het is een paar honderd hoogtemeters door geulen en over rotsen. Best een behoorlijke klim (en afdaling) waarbij je je handen nodig hebt.

Prachtig blauw ijs. Ik kan het niet laten om te proeven of dit ook anders smaakt. Resultaat knarsend zand tussen de kiezen.

Morgen gaan we verder naar het zuiden richting Nesna of verder.